Zwyczajny osobnik i odmiana albinotyczna
Tygrys bengalski (Panthera tigris tigris) – najliczniejszy podgatunek tygrysa i największy, nie licząc tygrysa syberyjskiego, ze współcześnie żyjących kotowatych.
Trzecim tak dużym kotem był żyjący jeszcze w latach 60. XX wieku tygrys kaspijski. Wszystkie trzy wymienione tygrysy zaliczane są do największych kotowatych jakie kiedykolwiek istniały. Tygrys bengalski jest narodowym zwierzęciem Bangladeszu.
Charakterystyka[]
Dojrzały samiec osiąga przeważnie długość do 290 cm (wliczając w to dochodzący do 1 metra długości ogon) przy przeciętnej masie ciała 220–230 kg (podobną wielkość i masę ma lew). Samice są mniejsze – osiągają do 250 cm długości i przeciętnie ok. 140 kg masy ciała. Największy odnotowany w literaturze osobnik nazwany Bachelor of Powalgarh, zastrzelony w 1930 roku w Kumaon (północne Indie) mierzył 3228 mm długości. Najcięższy osobnik ważył 258,2 kg.
Ubarwienie pomarańczowo-brązowe z czarnymi pręgami. Występuje również w odmianie bez pręg, albinotycznej i melanistycznej.
Samce zajmują terytoria o powierzchni od 30–105 km², a samice od 10–39 km². Ze względu na zmniejszające się powierzchnie siedlisk dostępnych dla tak dużych drapieżników w Indiach obserwowane jest największe ich zagęszczenie. Spotykane są nawet grupy wzajemnie tolerujących się osobników – tygrysy są samotnikami o wysoko rozwiniętej agresji terytorialnej.
Zamieszkuje ciepłe, wiecznie zielone lasy liściaste, łąki i lasy namorzynowe w Indiach, Bhutanie, Nepalu, Bangladeszu, zachodnich Chinach i zachodniej Mjanmie. Na Półwyspie Indyjskim pojawił się najprawdopodobniej 12 000 lat temu.
Tygrys bengalski zalicza się do najniebezpieczniejszych lądowych drapieżników. Poluje zazwyczaj z zasadzki, rzucając się z bliskiej odległości na nieświadomą ofiarę. Zabija za pomocą potężnych szczęk, pazury zaś służą do unieruchomienia zdobyczy.
W książkach[]
Tygrys bengalski jest jednym ze sztandarowych zwierząt w cyklu o Tomku. Pierwszym zwierzęciem upolowanym przez Tomka był właśnie przedstawiciel tego gatunku, który uciekł ze swojej klatki w ładowni Aligatora i omal nie zabił Smugi.
Jan Smuga wielokrotnie miał do czynienia z tymi zwierzętami. Podczas jednych łowów wielki samiec rozszarpał jego przewodnika, który lekkomyślnie podążał za rannym zwierzęciem.
W IV tomie podczas pobytu w Alwarze bohaterowie wzięli udział w dużym polowaniu na tygrysy, z wykorzystaniem słoni.
Ciekawostki[]
Najsłynniejszym z tygrysów bengalskich był Tygrys z Champawat, zabijający ludzi na przełomie XIX/XX wieku w dystrykcie Champawat w stanie Uttarakhand w Indiach. Udokumentowano 436 śmiertelnych ofiar zwierzęcia.
Tygrys został zastrzelony przez słynnego myśliwego wielkich kotów, Jima Corbetta w 1907 roku. Był to pierwszy z około 10 upolowanych ludojadów w karierze Corbetta. Badania na ciele zwierzęcia wykazały, iż miało ono całkowicie zniszczone dwa kły, co mogło uniemożliwiać polowanie na swoje naturalne ofiary.